Leliebubbel

Of ik weer eens een “stukje” wil inleveren? Nu heb ik dat al een tijdje niet meer gedaan. Het leven op een bollenbedrijf is eigenlijk een jaarlijkse herhaling van zetten. Wij houden van die herhaling (blijkbaar) maar of dat voor lezers nu leuk is? Maar, om er nog eens een herhaling in te gooien, we leven in een bijzondere tijd met Covid.

En ja, natuurlijk heeft dat ook een enorme impact op agrarische bedrijven. We hebben het allemaal in het nieuws kunnen zien hoe afgelopen voorjaar de bloemen doorgedraaid werden. Wij hebben een bloembollenkwekerij. Wij leveren dus o.a de bollen aan de kassenbedrijven die er een mooie Leliebloem van trekken. Toen de Chinezen vorige winter als eerste aan de beurt waren met Covid werd de handel al onzeker. Toen het eenmaal ook op Europese bodem kwam viel alles helemaal stil. Lelies worden geplant in Maart. Dus op ons bedrijf hadden we een keuze: wat gaan we planten en waar moeten we gezien deze situatie afscheid van nemen? Dat is heel lastig hoor kan ik u vertellen. Plantgoed wat gezond, mooi gesorteerd, uit de koeling gehaald moet worden en de container in gegooid wordt. Een chagrijnig klusje. Maar we hebben het gedaan, en flink ook. En erop terug kijkend hadden we het toen vooral over wat dit zou doen met de prijzen. Het werkt natuurlijk alleen als veel kwekers hetzelfde doen. Waar we toen nooit aan gedacht hadden is dat we tijdens het oogstseizoen in November/December nog steeds volop met maatregelen te maken zouden hebben.

Voor onze oogst maken we gebruik van een vaste groep Poolse medewerkers die ons 2-3 maanden helpen. Onzekerheid alom bij onze mensen. Veel vragen en weinig toezeggingen om te komen in eerste instantie. Dan zit je elkaar wel even aan te kijken aan de koffietafel in de kantine. Met z’n zessen doe je nl helemaal niks! Op het laatste moment kwam de trouwe groep toch met de toezegging om te komen met daarbij een flinke groep nieuwe mensen ook. Jonge mensen! Altijd welkom. Een oproep voor Nederlandse mensen om de groep aan te vullen gaf als resultaat 4 mensen (..) Hulde voor deze 4! Die alle vier de opmerking maakten: ik zit toch maar thuis en ik verveel me. Natuurlijk! Ik snap dat. Dus aan de slag. Kantine op 1,5 meter inrichten, spatschermen op de banden, voorraadkast vol schoonmaakartikelen, zeep, poetspapier. Veel vragen beantwoorden via mail en social media over het inreizen in Nederland, mondkapjes, looprichtingen, de hele mikmak. De eerste twee weken waren wat spannend in onze leliebubbel. Sneltesten hebben we niet gedaan. Kostbaar en voor dat geld weinig betrouwbaar. In plaats daarvan: Op elkaar letten en gezond verstand. Het geluk was aan onze zijde. Iedereen ging voor kerst gezond en wel weer naar huis. Onze Leliebubbel heeft gewerkt. Alle bollen zijn verkocht, en op rondjes door de schuur en tijdens praatjes met de mensen viel mij op: er is rust, we voelen ons hier veilig. Fijn! Maar 2021 mag wel weer “normaal” zijn.

Miranda van Straten

Hopman Lelie BV