Column Pieter Vlaar: wensdenken

Je bent nooit te oud om te leren en ik mag me gelukkig prijzen want dit weekend had ik weer een paar gouden leermomentjes. Kent u de term agricultural rewilding, in het Nederlands wild boeren genoemd?

Ik was er nog niet van op de hoogte maar in het NRC van 25 en 26 februari jl., is mij duidelijk geworden wat dit inhoudt. In een mooi en optimistisch geschreven opinie-artikel werden beelden voorgeschoteld van Nederland met bizons op prairies als in Amerika of savannes en boslandschappen zoals de Serengeti in Afrika. Prachtige kansen voor alle piekbelasters die moeten worden uitgekocht want zij kunnen na uitkoop op hun grond de natuur hun gang te laten gaan. De schrijvers stellen daarbij dat de boeren een goed inkomen gaan verdienen door verkoop van vlees van wilde dieren in combinatie met gesubsidieerde ecosysteemdiensten. Niet alleen dat; deze vorm van zeer extensieve landbouw gaat de natuur significant laten herstellen. Het mes snijdt dus aan meerdere kanten en is waarschijnlijk ook weer een geweldige reden voor ecologen en natuurverenigingen om daarmee het bestaande areaal aan Natura 2000-gebieden te vergroten waardoor vervolgens weer meer boeren uitgekocht zullen moeten worden. Prachtig wensdenken want daarmee voelt het alsof de toekomst hoopvol tegemoet wordt getreden. Ik voel mij dan toch ook weer die “zeikerige oude oom op een verjaardagsfeestje” die zich afvraagt waarom er dan geen financiële berekening in het opinie-artikel staat? Want als dit zo’n gouden kans is, wil je toch weten wat je hiermee kunt verdienen? Hoe gaan we dit überhaupt betalen met z’n allen? En hoe zit het dan met de voedselzekerheid? Van die stomme saaie praktische vragen die de pret lijken te bederven.  

Maar het feest kon niet op; ik kreeg ook nog even de kans om op de radio te luisteren naar het prachtige project: Holwerd aan Zee. Door het openbreken van de Waddenzeedijk bij Holwerd komt er een unieke beleving van de unieke waarden van de Waddenzee met vogelbroedeilanden en vismigratie. Dit project gaat de neergang en negativiteit van het dorpje Holwerd van de afgelopen decennia ombuigen naar een waar paradijs voor de natuurtoerist met een florerende “mienskip (Fries voor gemeenschap)”. De vis zal in overvloed migreren want voordat dit gerealiseerd wordt, heeft waarschijnlijk de laatste visser in Nederland er al de brui aan gegeven. Met maar liefst 10 uitgewerkte pijlers waarom dit project een succes zal worden, is het in de afgelopen 10 jaar nog maar niet gelukt om er een sluitend plaatje bij te fabriceren. Ondanks alle negatieve adviezen wordt er de komende tijd weer een bak subsidie tegenaan gegooid om nogmaals de kans te geven voor levensvatbaarheid te onderbouwen. In Groningen is er toch ook al zo’n megalomaan project dat de “Blauwe Stad” heet?  

Wensdenken kan je ook uitleggen als iets te positief zien; zich in een fantasiewereld bevinden en de realiteit uit het oog verliezen. Mijn vader zaliger zei dan altijd als ik woeste plannen had; “als het te mooi is om waar te zijn, is het te mooi om waar te zijn”. Ik wil dan ook afsluiten met wat biodiverse gedachten over dit soort wilde ideeën: het heeft allemaal nogal wat voeten in de aarde; we moeten echt oppassen dat we niet met z’n allen in het moeras belanden. 

Pieter Vlaar 

Business Development Manager 
Vertify 

Foto: Pieter Vlaar, Vertify.nl (cc)