0°C

Stivas verlegt grenzen

Bij alle belanghebbenden natuurlijk geen onbekende: Erwin van den Berg, directeur Stivas. Als novice op dit vakgebied stel ik de vraag wat Stivas betekent. Erwin: “Stichting ter verbetering van de agrarische structuur”.

Broedende Kip

Op de vraag naar het laatste nieuws van de stichting antwoordt Erwin: “We hebben een belangrijke opdracht uitstaan: “Het project A.C. de Graafweg (de N241) met kavelruilovereenkomst Achtersteek die woensdag 30 oktober jl. is ondertekend. ‘De broedende kip is uitgebroed’, zegt Erwin lachend, de handtekeningen zijn gezet. Deze weg staat bekend om de vele in- en uitritten die gevaarlijke situaties opleveren”. “Nog een nieuwtje is dat we vanaf eind 2019 gebiedsgericht gaan werken. We gaan samen met het kadaster en lokale gebiedskenners in onze werkgebieden op zoek naar kansen voor structuurverbeteringen”. De basis hier voor is ons POP3-project Kavelruil Werkt!.

Belangrijke Zaken en Stikstof

We praten verder over de uitdagingen die de Stivas te wachten staan. Dat zijn er nogal wat: gezonde bodemstructuur, leefklimaat, biodiversiteit, veilige voedselproductie en een gezonde infrastructuur. “Om deze factoren te kunnen waarborgen voor de toekomst moet Stivas zich flexibel en als betrouwbare partner opstellen” zegt Erwin. “Sinds 1962 houdt een onafhankelijk Stivas zich bezig met gebiedsgerichte ontwikkelingen. Dat is de corebusiness van Stivas. Kavelruil is daarbij het instrument. Via een gewonnen Europees project waar wij wat kostenefficiëntie betreft als beste uitkwamen hebben we € 3,34 miljoen toegezegd gekregen. We hebben als doelstelling in de periode 2016 – 2021 2.650 ha kavelruil te realiseren en uit die subsidie betalen we onze eigen inzet aan tijd , kadaster- notariskosten en investeringen bereikbaarheid en bewerkbaardheid”.

We stellen het grote thema van dit moment aan de orde: de stikstof. Erwin: “Stikstof is een cruciaal item dat we gezamenlijk moeten oplossen. Als het gaat zoals enkelen dat willen: helft van de boeren eruit en de veestapel halveren dan maken we daarbij één grote denkfout. De veestapel halveren betekent niet dat al het land vrij komt en uit productie verdwijnt. Alle grond is juist broodnodig voor het verduurzamen van de agrarische bedrijfsvoering. Andere boeren gaan dat land weer gebruiken maar het gaat ook over grond die goed of minder goed voor de landbouw te gebruiken is. Gebieden waar geen boer meer overblijft maar wie gaat het beheer dan doen? Daarover is volgens mij niet nagedacht. Stel dat de provincie Noord-Holland bijvoorbeeld beslist om boerderijen dicht bij natuurgebieden te onteigenen dan kunnen er wel bedrijfsverplaatsingen ontstaan. Er zijn voorbeelden te bedenken waarbij biologische agrariërs bij of zelfs te onteigenen Natura 2000 natuurgebieden zitten met een andere mindset over verantwoord boeren, die straks ook weer zouden moeten verkassen. Daar is het laatste woord nog niet over gezegd. Wij als Stivas handelen niet direct in het stikstofprobleem. Maar op bestuurlijk en ambtelijk niveau kan het wel voor onze projecten gevolgen hebben dat boeren moeten gaan nadenken over ‘zitten we nog wel op de goede plek’?”. In ieder geval verwacht ik vertragingen in gebiedsprocessen vanwege de onduidelijkheid die is ontstaan. Dat is funest voor de ontwikkeling van agrarische bedrijven.

“Stivas bewijst zich telkens weer door als gebiedsontwikkelaar betrokken en deskundig in te spelen op nieuwe omstandigheden. Ons werk is en blijft waardevol!”.